کمتر کسی می‌داند: تفاوت شعبه و نمایندگی در چیست؟!
آیا تا به حال فکر کرده‌اید که برخی محصولات و خدمات شرکت‌های خارجی را در کشور خودتان عرضه کنید؟ و با ارائه و فروش این محصولات و خدمات، سود مورد انتظارتان را کسب کنید؟
پاسخ به این سوال این است که از طریق شعبه و نمایندگی می‌توانید این کار را انجام دهید! اما این دو چه فرقی با هم دارند؟ این مقاله را بخوانید تا با تفاوت شعبه و نمایندگی آشنا شوید.
برای درخواست نماینگی فروش این شرکت با شماره زیر تماس بگیرید!
شعبه چیست؟
مادۀ دو «آئین‌نامه اجرایی قانون اجازه ثبت شعبه یا نمایندگی شرکت‌های خارجی»، شعبه را این‌طور تعریف کرده‌است:
«شعبه شركت خارجی، واحد محلي و تابع شركت اصلي است كه مستقيما موضوع و وظايف شركت اصلي را در محل، انجام مي‌دهد. فعاليت شعبه در محل، تحت نام و با مسئوليت شركت اصلي خواهد بود.»
در واقع شعبه، یکی از واحدهای شرکت اصلی است. شعبه برای گسترش فعالیت‌های شرکت، و معمولا در مناطقی که فاصله‌های زیادی از شرکت دارند ایجاد می‌شود. شعبه به خودی خود واحد مستقلی نیست و تماما تحت نظر شرکت اصلی است. و حدود اختیارات و فعالیت‌هایش توسط شرکت اصلی تعیین می‌شود. اگر اشتباهی رخ بدهد و یا شعبه، فعالیتی غیرقانونی یا غیرمرتبط با شرکت اصلی انجام دهد، شرکت اصلی مسئول و پاسخگو است.
اگر می‌خواهید در گسترش فعالیت‌های یک شرکت موثر باشید، اما در عین‌حال مسئولیت‌های کلان برعهدۀ شما نباشد، می‌توانید اقدام به ایجاد شعبه کنید. اما توجه داشته باشید که وظایف و اختیارات شما محدود است و توسط شرکت اصلی تعیین می‌شود.
برای مثال تاکنون بیش از هزار شعبه برای شرکت‌های بیمه در ایران به ثبت رسیده است که تمامی چهارچوب‌ها و قوانین واختیارات را شعبه مرکزی و اصلی می‌گذارد.
نمایندگی چیست؟
طبق مادۀ چهار همان قانون، «نماينده شركت خارجي، شخص حقيقي يا حقوقي است كه براساس قرارداد نمايندگي، انجام بخشي از موضوع و وظايف شركت طرف نمايندگي را در محل برعهده گرفته است. نمايندگي شركت خارجي، نسبت به فعاليت‌هايي که تحت نمايندگي شركت طرف نمايندگي در محل انجام مي پذيرد، مسئوليت خواهد داشت.»
در واقع نمایندگی به این معناست که شخصی (چه حقیقی و چه حقوقی) به نام و حساب شخص دیگری عملیات و معاملاتی را انجام بدهد. نماینده کالا را نمی‌خرد، بلکه از شرکت اصلی آن را به امانت می‌گیرد و می‌فروشد و مبلغ را با احتساب حق نمایندگی خودش، به شرکت پس می‌دهد.
در واقع بخشی از وظایف شرکت اصلی به نمایندگی واگذار می‌شود. نمایندگی، شخصیت مستقلی از شرکت اصلی دارد و پاسخگوی تمامی فعالیت‌هایی است که در محل نمایندگی انجام می‌شوند.
نمایندگی معمولاً برای کالاهای سرمایه‌بر و سفارشی مورد استفاده قرار می‌گیرد. یعنی کالاها به صورت عمده تولید نمی‌شوند. بلکه نمایندگی‌ها از مشتریان سفارش می‌گیرند و به شرکت اصلی اطلاع می‌دهند. شرکت هم با تهیه کالا، آن‌ها را در اختیار نمایندگی قرار می‌دهد تا به دست مشتری برساند. اما واقعیت این است که نمایندگی‌ها در جامعه، گاهی نقش توزیع‌کنندگی (نماینده پخش) ایفا می‌کنند و به معنای خاص کلمه نمایندگی نیستند.
مهم‌ترین خطری که نمایندگان را تهدید می‌کند این است که نماینده هزینه‌ها و فعالیت‌های لازم را برای گسترش فعالیت شرکت اصلی انجام بدهد، زحمت‌ها را متحمل بشود و باعث مشهور شدن آن برند در بازار بشود، اما هنگام بهره‌برداری و سوددهی نمایندگی، شرکت اصلی رابطۀ نمایندگی را قطع کند یا خودش اقدام به عرضۀ کالا نماید یا نمایندگی را به شخص دیگری بدهد. پس هنگام انعقاد قرارداد باید حالت‌های مختلفی پیش‌بینی شود که در آخر، نمایندگی متضرر نشود.
تفاوت شعبه و نمایندگی
در واقع مهم‌ترین تفاوت شعبه و نمایندگی در میزان مسئولیت‌ها و اختیارات‌شان است. شخصیت حقوقی نمایندگی باعث می‌شود این واحد مستقلا مسئول فعالیت‌هایش باشد.
