خداوندا به ما دانایی عطا فرما تا توانمند شویم و از راه تو منحرف نشویم
واقعا واژه گمشده ما دانایی است و مشکلات ما هم تماماً از همین جا سرچشمه می گیرد .
کارآفرینی به صورت های مختلفی تعریف شده است ، اما در یک تعریف کلی کارآفرینی عبارت است از فرآیند نوآوری و بهره گیری از فرصت ها، با تلاش و پشتکار بسیار همراه با پذیرش مخاطرات مالی، روحی و اجتماعی که با انگیزه کسب موفقیت، رضایت شخصی، استقلال یا کسب سود مالی صورت می‌پذیرد.
برخی کارآفرینی را با ایجاد اشتغال اشتباه می گیرند در حالی که این دو مقوله متفاوت هستند ، بدین معنی که ایجاد اشتغال می تواند ثمره کارآفرینی باشد ، اما ماهیت آن نیست
یکی از ویژگی‌های اصلی کارآفرینی ریسک‌پذیری است اما سوالی که پیش می آید این است که یک کارآفرین چقدر باید ریسک کند ؟
اگر بخواهیم فضای کسب و کار خودمان را با کشورهای دیگر مقایسه کنیم متوجه می شویم که اگر یک کارآفرین بخواهد در کشور ما موفق شود ، به ریسک پذیری زیادی نیازمند است
گرچه تعدادی کارآفرین بزرگ در کشور وجود دارند که در هر شرایطی موفق هستند اما تعداد این افراد محدود است
و اگر به دنبال توسعه پایدار کشور باشیم قطعاً با این تعداد محدود به هدف خود نخواهیم رسید و اگر بخواهیم کشورمان ساخته شود و توسعه پایدار پیدا کنیم ، باید بستری فراهم شود که افراد متوسط نیز بتوانند کار آفرینی کنند .
در یک فضای مناسب ،تعداد کارآفرینان به نسبت بیشتر خواهد شد و این به معنی اشتغال زایی بیشتر نیز خواهد بود .
فضای لازم برای توسعه کارآفرینی که نتیجه آن توسعه پایدار است در علوم مدیریتی امروز به Good governance یا حکمرانی خوب مشهور است .
در اینجا به شاخص های حکمرانی خوب یا Good governance می پردازم.
اولین شاخص حکمرانی خوب، مشارکت مردم است
مشارکت مردم در حکمرانی خوب یکی از اصول اولیه و مهم است که می تواند به صورت دریافت مستقیم نظرات آزادانه از همه مردم و یا از طریق تشکل ها و سازمان های مردم نهاد صورت پذیرد مطمئنا کلیه نظرات در یک حکمرانی خوب نمی توانند اجرایی شوند. ولی موضوع مهم این است که امکان بیان آزادانه نظریات برای همه وجود داشته باشد .
رکن دوم، حاکمیت قانون است که عبارت است از قانونمداری و تساوی حقوق کلیه شهروندان در برابر قانون و وجود قوه قضائیه شایسته‌ای که به حقوق همه مردم به ویژه اقلیت ها به صورت مساوی و بر اساس قانون اساسی کشور توجه داشته باشد .
رکن سوم ، شفافیت است که در حکمرانی خوب عبارت است از امکان دسترسی به اطلاعات برای همه ، گردش آسان اطلاعات و در دسترس بودن آن ها برای کلیه مردم و همچنین امکان دسترسی به عملکرد و فعالیت‌های دولت ها و امکان نقد سیاست های به کار گرفته شده که در نظام تصمیم سازی و تصمیم گیری کشور مورد استفاده قرار می گیرند .
یکی از مسائل اساسی ما مالیات است ، مردم نمی خواهند مالیات بدهند و دولت هم می‌خواهد مالیات بگیرد.
مثلا گفته می شود که کشور آمریکا در دادن یارانه رتبه اول را داراست. در این کشورآمردر این کشور دولت رسما اعلام می‌کند که کل مالیاتی را که قرار است در سال آتی دریافت شود به چه شکل و به کدام نهادها اختصاص خواهد داد (مثلا چه مبالغی به آموزش و پرورش و خانواده های بی سرپرست و… اختصاص داده شده است) و به مردم این اجازه داده می شود که به انتخاب خود سهم مالیاتی خود را به هرکدام از نهادهای ذی حق اعلام شده پرداخت کنند و اسناد پرداختی آن را به دولت ارائه دهند .
و به این شکل است که مردم به درخواست و میل خودشان حتی مالیات بیشتری پرداخت می کنند و امور خیلی راحت پیش می رود.
البته باید توجه داشت که در این گونه کشورها شفافیت و همچنین راستی آزمایی وجود دارد و در آخر سال هر کدام از وزارت خانه ها اعلام می کنند که مالیات های جمع آوری شده به چه مصارفی رسیده اند .
رکن چهارم حکمرانی خوب ، پاسخگویی است . پاسخگویی کلیه نهادها و تشکل ها و سازمان ها به شکل منظم در چهارچوب مقررات جاری و جریان یافتن فرهنگ پاسخ گویی کلیه مسئولان و حتی بخش خصوصی به عملکرد خود در شکل‌گیری حاکمیت خوب نقش بسزایی دارد .
نباید اینطور باشد که دائماً بخش خصوصی دولت را مسئول بداند ، بلکه خود این بخش نیز باید پاسخگو باشد که با منابعی که دریافت کرده است به عنوان مثالبه محیط زیست لطمه نزده باشد و از منابع به درستی استفاده کرده باشد .
رکن پنجم حکمرانی خوب ، همگرایی نظریات و فراهم کردن بستری مناسب برای همگرایی لازم در زمینه های مختلف سیاسی اجتماعی و اقتصادی به طوری است که تصمیمات گرفته شده حداکثر همگرایی را با نظریات غالب و اهداف کل جامعه داشته باشند و بتوانند جامعه را به سمت توسعه پایدار رهنمون سازند .
رکن ششم حکمرانی خوب ، حقوق مساوی است که عبارت است از ایجاد شرایط مساوی برای کلیه شهروندان جهت استفاده از فرصت ها و امکانات کشور برای رشد برای رشد و پیشرفت .
رکن هفتم حکمرانی خوب ، اثربخشی و کارایی است که عبارت است از استفاده اثربخش و کارا از منابع طبیعی ، حفاظت از محیط زیست و توجه به حفظ منابع برای نسل‌های آینده کشور
رکن هشتم و آخرین رکن حکمرانی خوب نیز ، مسئولیت پذیری است.
افزون بر مسئولیت موسسات و ارگان ها و نهادهای دولتی و حکومتی ، بخش خصوصی و سازمان های مردم نهاد نیز باید در برابر عملکرد خود پاسخگو بوده و فرهنگ پاسخگویی لازم در میان کلیه بخش‌ها جاری باشد .
اگر مکررا نام سال ها با موضوعات مربوط به اقتصاد نام گذاری می‌شود و به نتیجه نمی‌رسیم با تکرار این کار و دوباره طی کردن همان مسیر و با استفاده مجدد از همان ابزار قبلی باز هم به مقصد نخواهیم رسید .
آنچه عرض شد مطالبی علمی است وکشورهایی مانند چین، ژاپن و مالزی و کشورهایی که پیشرفت کرده‌اند این اصول را در نظر گرفته اند و به اهدافشان رسیده اند.
