در این مقاله قصد داریم تا با دو واژه‌ی مهم که در هر بارنامه‌ای با آنها روبه‌رو خواهید شد صحبت کنیم و تفاوت‌های ساختاری آنها را بررسی کنیم. در هر بارنامه با دو واژه مهم روبه‌رو هستیم: شیپر (Shipper) و کریر (Cariaer) از اصطلاحات رایج در بخش حمل‌ونقل بار است و بااین‌وجود بسیاری از خریداران اغلب این دو را اشتباه می‌گیرند. در ادامه درباره‌ی هرکدام و نحوه‌ی عملکردشان صبحت خواهیم کرد.
هر کسب‌وکار باید محصولات خود را به خریدار انتقال دهد و همچنین کالاهایی را که برای تولید محصول در کار خود به آنها نیاز دارد را از نقاط مختلف به تهیه کند. بخش مهمی از انجام چنین پروسه‌هایی، حمل‌ونقل است. امکان دارد حمل‌ونقل در ابتدا یک فرایند نسبتاً ساده به نظر برسد؛ اما زیرساخت لجستیکی درگیر در حمل‌ونقل کالا از تأمین‌کننده یا تولیدکننده به خریدار می‌تواند کار بسیار پیچیده‌ای باشد. شاید برای خرید کالا از یک تأمین‌کننده، نیازی به درک همه‌جانبه‌ای از فرایند حمل‌ونقل نباشد. بااین‌حال، شما باید با اصطلاحات رایجی که در بارنامه با آنها روبه‌رو هستید آشنا باشید تا بتوانید اطلاعاتی که در آن وجود دارد را به طور مؤثری تفسیر کنید.
پیشنهاد می کنیم مطلب آشنایی با فعالیت های کریری بین المللی را که قبلا در سایت سپاهان همراه منتشر کرده ایم، بخوانید.
شیپر چیست؟
شیپر در حقیقت فرستنده‌ی تأمین‌کننده در یک معامله تجاری است. به‌عنوان‌مثال، یک فرستنده ممکن است فردی باشد که اجزای کلیدی کسب‌وکار شما را در فرایندهای تلید ادغام می‌کند و در نهایت کالا را برای خریدار ارسال می‌کند. به طور سنتی، شیپر مسئول آماده‌سازی کالاهای شما برای حمل‌ونقل و بسته‌بندی آنها در یک کانتینر تأیید شده است. درحالی‌که ممکن است شیپر، فروشنده و تولیدکننده هر سه یک نهاد باشند و گاهی اوقات در قالب یک شرکت فعالیت کنند؛ اما همیشه این‌طور نیست. یعنی یک تولیدکننده می‌تواند محصول خود را مستقیماً ارسال کند که به آن شیپر می‌گویند؛ اما ممکن است فردی محصولی را از تولیدکننده بخرد و ارسال کند که در این صورت باز هم به آن شیپر گفته می‌شود.
کریر چیست؟
هنگامی که محصول انتخابی شما برای حمل‌ونقل آماده شد کالا به شرکت حمل‌ونقل سپرده می‌شود. در واقع شرکت حمل‌کننده یا کریر مسئول تحویل محصول به فرد خریدار یا گیرنده است به این منظور شرکت‌های حمل‌ونقل از چندین روش گوناگون حمل‌ونقل از جمله خطوط هوایی، زمینی و دریایی استفاده می‌کنند. کریر تولیدکننده یا صاحب کالا نیست و در واقع یک شرکت حمل‌ونقل است که کار باربری کالاهای خریداری شده را به شکل تخصصی انجام می‌دهد. در تعریفی دیگر کریر یک شرکت است که از کامیون‌ها و تریلرهای خود برای تحویل محصولات فرستنده به گیرنده استفاده می‌کند.
مقایسه شیپر و کریر
برای کمک به درک بهتر رابطه بین شیپر و کریر (Shipper vs. Carrier)، باید نگاهی دقیق‌تر به برخی اصطلاحات کلیدی دیگر بیندازیم که هنگام فروش یا خرید بار، با آنها مواجه خواهید شد.
1_ بارنامه
بارنامه سندی است که توسط متصدی حمل‌ونقل صادر می‌شود و حاوی اطلاعات ضروری برای حمل‌ونقل محموله است. اطلاعات مندرج در انواع بارنامه شامل مقدار مقصد و نوع محموله ارسال شده است. هر بارنامه شامل سه نهادی است که برای فرایند حمل‌ونقل کالا حیاتی هستند: شیپر (فرستنده)، کریر (حمل‌کننده) و گیرنده. بارنامه سندی قانونی است و به همین دلیل نقش مهمی در حمل‌ونقل ایفا می‌کند. به طور خاص، بارنامه سه هدف را دنبال می‌کند. اولین و مهم‌ترین هدف، این است که مالکیت کالای در حال تحویل را اثبات می‌کند. علاوه بر این، بارنامه به‌عنوان قراردادی عمل می‌کند که توافق بین کریر و شیپر برای تحویل کالا را مستند می‌کند. در نهایت، بارنامه به‌عنوان رسیدی است که تأیید می‌کند کریر بار را از شیپر در اختیار گرفته است.
2_ مسئولیت و مالکیت
هنگامی که یک شیپر یا کریر قراردادی عقد می‌کنند، شیپر مسئول تحویل کالا به کریر است. اگر آنها این کار را انجام ندهند، ممکن است مجبور شوند مبلغی را به خریدار بازپرداخت کنند یا درگیر دعوای قانونی شوند. بااین‌حال، شیپر تنها مسئولیت تحویل کالا به گیرنده را ندارد. هنگامی که شیپر بار را به کریر منتقل می‌کند، شرکت حمل‌ونقل مسئولیت و مالکیت محموله را به عهده می‌گیرد. اگر محموله در حین حمل آسیب ببیند، تأخیر داشته باشد یا گم شود، مسئول جذب این هزینه‌ها حمل‌کننده خواهد بود.
3_گیرنده
گیرنده سومین مورد ذکر شده در بارنامه است. این نهاد، طرفی است که محموله به او ارسال یا تخصیص‌داده‌شده است. درحالی‌که گیرنده معمولاً خریدار است؛ البته همیشه این‌طور نیست. در برخی کشورها، گیرنده مندرج در بارنامه، مؤسسه مالی خریدار خواهد بود. مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد، حمل‌ونقل فقط باید به گیرنده یا نماینده مجاز واگذار شود. اگر گیرنده بخواهد محموله به نهاد دیگری تحویل داده شود، این فرد یا شرکت به‌عنوان طرف اطلاع‌رسانی توسط گیرنده تعیین می‌شود.
4_ شیپر
شیپر به‌عنوان فرستنده کالا از کشور مبدأ نامیده شود. این اصطلاحات را می‌توان به‌جای یکدیگر استفاده کرد، زیرا هر دو به نهادی اشاره می‌کنند که کالاهای در حال حمل را تأمین می‌کند. بااین‌حال، فرستنده یا شیپر ممکن است همان موجودیت فروشنده نباشد. به‌عنوان‌مثال، فروشنده ممکن است با یک توزیع‌کننده قرارداد ببندد تا به‌عنوان شیپر آنها عمل کند.
5_ کریر
واژه کریر در لغت به معنای حمل‌کننده یا حامل است. در شرکت بازرگانی بین‌المللی کریر به شخص حقیقی یا حقوقی اطلاق می‌شود که وظیفه آن حمل‌ونقل فیزیکی کالا است. مؤسساتی نظیر شرکت‌های کشتیرانی، راه‌آهن، هواپیمایی و حمل‌ونقل جاده‌ای نمونه بارز کریر هستند. این شرکت‌ها وظیفه جابه‌جایی کالا از کشور مبدأ به کشور مقصد را، توسط روش طراحی شده مطابق با قرارداد دارند.
حال که همه‌ی موارد مهم در بارنامه را تفسیر کردیم می‌توانیم با درک بهتری به تفاوت شیپر و کریر بپردازیم. یکی از سؤالات مهمی که دراین‌بین به وجود می‌آید این است که آیا شیپرها مستقیماً با شرکت‌های حمل‌ونقل کار می‌کنند؟
به طور معمول، بله، شیپرها مستقیماً با کریر کار می‌کنند. هنگامی که یک فرستنده محصولی را برای یک تحویل‌گیرنده آماده می‌کند، هماهنگی لازم با شرکت حمل‌کننده برای تحویل کالا را انجام می‌دهد. سپس متصدی حمل‌ونقل در محل تعیین‌شده محموله را پس تحویل گرفته و به گیرنده تحویل می‌دهد. هنگامی که حمل‌کننده بار را در اختیار گرفت، مسئولیت آن را تا تحویل به گیرنده به عهده دارد.
مقایسه شیپر و کریر در بالا به شما کمک می‌کند اطلاعات موجود در بارنامه خود را بهتر درک کنید. بااین‌حال، رابطه بین فرستنده و حامل تنها یکی از اجزای چرخه توزیع محصول است. شما می توانید جهت مشاوره در این زمینه با کارشناسان شرکت بازرگانی سپاهان در ارتباط باشید.
سؤالات متداول
خیر، شیپر و کریر نهادهای مجزایی هستند. زیرا فرستنده (شیپر) به‌عنوان فروشنده در معامله محصول شناخته می‌شود و مسئولیت اطمینان از تحویل اقلام خریداری شده به خریدار یا گیرنده را بر عهده دارد.
شرکت‌های حمل‌ونقل در صنعت اغلب به‌عنوان حمل‌کننده بار شناخته می‌شوند. حامل در بخش حمل‌ونقل، همان شرکتی است که از کامیون‌ها و تریلرهای خود برای تحویل محصولات فرستنده به گیرنده استفاده می‌کند.
شیپر در واقع همان فرستنده‌ی تأمین‌کننده محصول است. فرستنده و گیرنده یک توافق‌نامه منعقد می‌کنند و سپس تحویل محصول را با استفاده از حامل تسهیل می‌کنند.
