کارشناسان معتقدند اولین فاز توافق تجاری میان چین و آمریکا، فقط روی کاغذ مانده و هنوز اجرایی نشده است. از طرف دیگر برخی تحلیلگران نیز از دور از دسترس بودن وعده چین به منظور افزایش ۵۲.۴ میلیارد دلاری خرید محصولات انرژی از آمریکا در ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ (نسبت به سطح خرید این محصولات در ۲۰۱۷)، خبر می دهند.
طبق متن این توافق دو طرف توافق کرده اند که خریدهایشان با توجه به قیمت بازار و همینطور ملاحظات تجاری و شرایط بازار انجام شود. مخصوصا در مورد کالاهای کشاورزی، این شرایط زمانبندی خریدها را در هر سال تعیین خواهد کرد. البته در مراسم امضای این توافق، لیو هی، معاون نخستوزیر چین، صراحتاً گفته است که خریدهای چین طبق تقاضای بازار در چین و مطابق با شرایط بازار انجام خواهد شد. یعنی چین تنها طبق شرایط بازار خرید می کند.
در این صورت، چین هم به خاطر شرایط دولتی و هم به خاطر شرایط بازار انرژی، نخواهد توانست مقادیر عظیمی نفت و الانجی از آمریکا وارد کند. علاوه بر این تعرفههای چین هنوز هم بر روی برخی از محصولات انرژی آمریکا باقی مانده است. حتی تا به امروز هم ظرفیت توسعه یافته پالایشگاههای چین جهت پالایش نفت خام سبک آمریکا تنظیم نشده است. شیوع ویروس کرونا نیز ارزیابی تقاضای بازار را هر روز سخت تر می کند.
اما مساله مهم موجود در موضوع تقاضای بازار، این است که چین با وجود امضای توافق تجاری باز هم تعرفه ۵ درصدی بر روی واردات نفت خام آمریکا و تعرفه ۲۵ درصدی بر روی واردات الانجی از این کشور را اجرا میکند. بنابراین از آنجا که چین اشارهای به برداشتن این تعرفهها در آینده نداشته است، برای بسیاری از شرکتهای چینی قیمت نفت و گاز آمریکا، توجیه اقتصادی ندارد. آلن گلدر، معاون وود مکنزی، معتقد است که تعرفه ۵ درصدی بر واردات نفت از آمریکا موجب شده تا هیچ یک از پالایشگاههای مستقل چین تمایلی به پالایش مقادیر زیادی از نفت آمریکا نداشته باشند.
با توجه به کاهش قیمت نفت، چین باید برای رسیدن به سطح واردات نفت توافق شده، واردات نفت خود از آمریکا را بیشتر کند، زیرا این توافق بر روی قیمت دلاری واردات و نه حجم آن انجام شده است. اما این در حالی است که تقاضای نفت چین با توجه به شیوع ویروس کرونا که مسافرتها را کاهش داده است، در حال کاهش است.
منبع :خبرگزاری مهر