بر اساس گزارشات بدست آمده ، مدل جدید قراردادهای جدید نفتی که با نام اختصاری (IPC) شناخته می شود، به وسیله وزارت نفت در دولت آقای روحانی تدوین شد و اولین قرارداد در قالب این مدل جدید از قراردادها در تیرماه سال 96 بین شرکت ملی نفت ایران و کنسرسیومی به رهبری شرکت توتال فرانسه به منظور توسعه فاز ۱۱ میدان گازی پارس جنوبی به تصویب رسید که البته این قرارداد با اعمال تحریم‌های نفتی از طرف شرکت توتال لغو گردید و این شرکت از آن خارج شد اما این تنها قرارداد نفتی ایران نبود و دومین قرارداد نیز در قالب IPC بین شرکت ملی نفت ایران و شرکت های زاروبژنفت روسیه و دانا انرژی ایران ، در راستای بهبود عملکرد بازیافت، افزایش تولید و همچنین بهره‌برداری میادین مشترک نفتی آبان و پایدار غرب در ۲۳ اسفند سال 96 امضا شد و در حال حاضر نیز سومین قرارداد جدید نفتی توسط علی کاردر مطرح شده است.
در هفته جاری علی کاردر ، معاون وزیر نفت از جزئیات امضای سومین قرارداد IPC با یک شرکت خارجی خبر داد ولی در رابطه با نام شرکت و همچنین میدانی که قرار است قرارداد توسعه آن امضا شود، سخنی نگفت و این دو موضوع را مسائلی دانست که نمی‌توان تا قبل از زمان امضای کامل قرارداد مطرح کرد اما به گفته او شرکت مربوطه خارجی است و همچنین اطلاعات میدان موردنظر آنها نیز قبلا توسط شرکت‌های خارجی مورد بررسی قرار گرفته است. وی زمان امضای قرارداد را دو هفته آینده اعلام کرد و در رابطه با این مساله که آیا ایران در دریافت پول نفت با مشکل مواجه است یا خیر، جواب داد: ” مشکلی در این حوزه وجود ندارد.”
علاوه بر این علی کاردر در خصوص جایگزینی دلار با یورو در انجام معاملات نفتی ، توضیح داد: ” از آنجا که اروپا از ایران حمایت می‌کند، بنابراین مشکلی به وجود نخواهد آمد.”
منبع: ایسنا
